Thiel is klein, gedrongen en eenzaam. Buiten zijn haat-liefde verhouding met Boerne heeft hij eigenlijk alleen nog een haat-liefde verhouding met zijn vader (een voortdurend stonede taxichauffeur) en een haat-liefde verhouding met Staatsanwältin Wilhelmine Klemm (die maar niet kan stoppen met roken). De enige waarmee hij een enigszins normale relatie heeft is zijn collega, de van oorsprong Oekraïense Nadeshda Krusenstern op wie ik, vanwege haar naam, lichtelijk verliefd ben.

Sommige afleveringen van Tatort Münster zijn loodzwaar, sommige zijn bijna slapstickachtig. Maar het is altijd een combinatie van drama, humor en krimi. Het lijkt verdorie het echte leven wel. Boerne en Thiel hebben intussen enkele prijzen in de wacht gesleept en Tatort Münster heeft inmiddels een zekere cult-status verworven. Er worden twee afleveringen per jaar gemaakt waarnaar door velen reikhalzend wordt uitgezien. (Ik bekijk ze uitsluitend via Youtube.) De aflevering van September 2014 trok maar liefst 13,13 miljoen toeschouwers.

Dan nog dit

Intussen heb ik ook een aflevering van Tatort Berlin gezien waarin Meret Becker de hoofdrol speelt. Die was niet onaardig, maar tamelijk humorloos. Jammer, want Becker heeft in haar muziek wel degelijk veel humor.

En nu we het dan toch over muziek hebben: de herkenningsmelodie van Tatort is al sinds 1970 dezelfde: een stukje van Klaus Doldinger. Doldinger is een Duitse jazz-saxofonist en componist die ook veel films van muziek heeft voorzien. (Das Boot, Die Unendliche Geschichte/The Never Ending Story, een aantal Tatort afleveringen en nog veel meer). In de muziekwereld is hij vooral ook bekend vanwege zijn band Passport, dat wel de Duitse tegenhanger van Weather Report wordt genoemd. Op zijn eerste album (Passport) bespeelt een toen nog onbekende Udo Lindenberg trouwens de drums. Hieronder in een oude BeatClub-opname.