Michael Bublé

BublĂ© maakt er een mislukte soul-versie van die interessant moet worden door een aantal zestiger-jaren-zwart-wit-geblokte dames op de achtergrond. 

Tom Jones

Jones' uitvoering is alleen interessant omdat je aan het begin ziet  hoe hij zijn lippen en het nauwelijks bezwete voorhoofd dept met een zakdoekje (niet eens een slipje!) van een dame uit het publiek. De dame in kwestie koestert het vod gedurende het hele nummer aan haar borst. 

IMA

Het origineel ging nog gewoon over een onbeantwoorde liefde. Maar hier moet het dramatischer: man gaat weg (naar zijn werk?). Op straat draait hij zich nog een keer om naar zijn geliefde en liefhebbende vrouw. En toen kwam die auto...

Rod Stewart

Laat ik me beperken tot de opmerking dat ik nooit een fan ben geweest.